Vrinden,

Ik ben blij u het volgende te kunnen melden:
In de reeks 'test eens de medische voorzieningen van een vreemd land uit' kan ik sinds gisteren ook Italië aan mijn collectie toevoegen!
Ja, sommige mensen verzamelen postzegels of stickers of geslachtsziekten,
ik daarentegen verzamel ziekenhuisbezoekjes in zoveel mogelijk verschillende landen.
En zeg nu zelf, een mens is toch pas ten volle geïntegreerd als hij/zij de lokale ziekenhuisinfrastructuur benut heeft.
Met dit doel voor ogen liet ik me zaterdag( Venetiëtrip, zie latere blog) opzettelijk steken door een lokale mug die me een schone infectie aan de hand (woordspeling haaa) deed.
Twee dagen later liep de muggenbeet letterlijk én figuurlijk uit de hand (en opnieuw haaa), toen ook heel mijn onderarm opzwol en rood werd.
Hoera dacht ik zo bij mezelf, avontuur! amputatie! lokale dokters!
Drie uur later moest ik helaas genoegen nemen met een 'code wit' en een doordeweeks bezoekje aan een 50-jarige doordeweekse dermatoloog.
Van een anti-climax gesproken.
Maar goed, al bij al was het een mooie dag,
Hartelijk dank daarvoor, World Assistance medewerkers.

Zita Swoon

Liefste liefsten, ik loop al vier weken rond met mijn ingangsticketje voor Zita Swoon tussen mijn bloedgroepenkaart en medische plakkerkens.Tussen mijn meest kostbare bezittingen als het ware, alsof bij een ongeluk stante pede Tom Pintens zou mogen opgebeld worden. Graag zou ik hier toch even duidelijk maken dat NIET Tom Pintens zou moeten gebeld worden, maar mijn mama,want (check het fotomateriaal) hij mag dan wel een muzikale god zijn, die Tom Pintens, hij droeg Kroks tijdens het concert! en dat is voor mijn italiaanse fashiongevoel toch wel onvergeeflijk,zelfs de paus komt daar niet mee weg. Helaas Tom,volgende keer beter. (Verder was het uiteraard een zeer schone avond)